Sutra otvorenje samostalne izložbe: ISMAR ČIRKINAGIĆ “OCEAN EUROPE”

Povezani članci

• Ešton sa Tadićem o Kosovu i Dodiku
• Peta knjiga iz edicije „Moj Mostar“ promovisana je u Hotel Bristolu
  KNJIGA PREPUNA AROME I SVJETLOSTI MOSTARA
• Nevladine udruge, neprofitni mediji, sindikati i HND pozivaju na bojkot HRT-a
• Dobri ili loši, veliki ili mali narodi
• Jedna od najviše igranih predstava u historiji teatra, predstava ‘UMRI MUŠKI” večeras, na sceni Kamernog teatra 55
• Porodica Medan od završetka rata čeka obnovu svoje kuće u Mostaru, evo šta kažu u nadležnim institucijama

Otvorenje samostalne izložbe “OCEAN EUROPE” autora ISMARA ČIRKINAGIĆA će biti upriličeno u galeriji Collegium artisticum, Sarajevo, u petak, 29. juna 2018. godine u 19:00 sati.

Ocean Europe je krajnje apstraktan konceptualni rad koji je nastao umjetnikovim jedinjenjem ”okeanskog osjećanja” sa ličnim političkim stavovima, nastalim kao rezultat negativnih tendencija unutar evropskog društva novijeg doba. U stvari, ovo je pokušaj vizualizacije umjetnikovog ukrštanja zastava kao simbola državnosti sa duhovnim doživljajem ”okeanskog osjećanja”.

Tražiti načine da se objasni jedan kompleksan duhovni doživljaj kao što je ”okeansko osjećanje” je težak zadatak, ali najbliže što bi mogli reći da je to uglavnom kratak i intenzivan doživljaj, gdje osoba doživljava bezgraničnost a ujedno sjedinjenost sa svijetom oko sebe, gdje su granice ega izbrisane, kao i subjektivni doživljaj svijeta. To je trenutak duhovne uzvišenosti nastao kao produkt trijumfalnog doživljaja vječnosti. U naletu ovakvih emocija sva egzistencijalna pitanja postaju irelevantna, kao i naša briga za krajnje i konačno.

Zašto zastave? U vremenu krize, kada raste društvena raslojenost praćena populizmom i dekadencijom manifestovanom kroz medije i konzumerizam, gdje ksenofobija i islamofobija nisu marginalni fenomeni, već aktivni elementi glavnih političkih tokova, zastave nisu ništa drugo do primitivni elementi za akumuliranje nacionalnih osjećanja, i kao takve su korištene od strane političkih elita za uskogrudo i nastrano viđenje svijeta koji je daleko širi i kompleksniji, a čiji smo mi neodvojivi dio.

Radovi iz ove serije su u stvari jednobojni pravougaonici i realizovani su kroz tradicionalni hemijski proces razvijanja fotografija na fotografskom papiru, koji tehnički gledano pripadaju tradiciji cameraless fotografije, zbog izuzeća kamere kao medijatora u procesu.

Svaki od tih jednobojnih pravougaonika (dimenzija 120 cm sa 180 cm)  predstavlja jednu od zastava evropskih zemalja, tačnije on prikazuje srednju vrijednost boja originalno zastupljenih na toj određenoj zastavi. Ukratko, ovo je postignuto na taj način što su motivi zastava preuzeti sa interneta i importovani u Photoshop program, gdje su kroz određene komande i procese manipulisani do finalne jednobojne površine. Ove jednobojne površine oblika pravougaonika su produkt spajanja ”okeanskog osjećanja” (duhovno/psihološko iskustvo) sa nacionalnim zastavama evropskih zemalja, ili, ako možemo reći, ukrštanje univerzalnog doživljaja jedinstva i vječnosti sa nacionalno konstruisanom simbolikom jedne državnosti.

Ako bi mogli da zamislimo dejstvo ovakvog duhovnog doživljaja kao što je ”okeansko osjećanje” na neke društveno predodređene forme integriteta osobe/pojedinca, možemo pretpostaviti da Photoshop procesi unutar Ocean Europe projekta trebaju da imaju isti zadatak, tj. da učine isto sa prepoznatljivim bojama i simbolima evropskih zastava, i da njihovu društveno predodređenu simboliku pretvore u jednobojnu prazninu.

Tehnički gledano može se reći da postoji određena sličnost u procesu ovoga rada sa radovima iz serija Substratum i Nudes Thomasa Ruffa. I tu su takođe motivi uzeti sa interneta naknadno kompjuterski manipulisani u pravcu apstrakcije, sa tom razlikom što Ruffove manipulacije završavaju kao zamagljeni ili kao kompletno apstraktne forme, dok radovi iz serije Ocean Europe svoj konceptualni put završavaju kao čisti jednobojni pravougaonici.

Ovaj pomalo poetičan i nihilistički akt umjetnika ne samo da nas uvodi u antiautoritarne vode, već nas neminovno svojim aktom navodi da preispitujemo legitimnost socio-političkih struktura koju te zastave predstavljaju, odnosno same države. Ovakav pravac razmišljanja nas navodi na zaključak da ovaj konceptualni rad, na svoj suptilan i domišljat način, pokušava da stvori prostor za diskusiju o ulozi anarhizma u savremenom društvu.

ISMAR ČIRKINAGIĆ je rođen 1973. godine u Prijedoru (BiH), gdje završava osnovnu i srednju školu. Krajem 1992. godine napušta Bosnu i Hercegovinu i odlazi u Dansku. Diplomira 2006. godine na Kraljevskoj danskoj akademiji za umjetnost i arhitekturu. Od tada se profesionalno bavi umjetnošću, živeći uglavnom na relaciji između Kopenhagena i Prijedora.

Polje njegovog interesovanja najčešće pokriva socijalno-političke teme, koje rješava kroz konceptualne procese koristeći različite medije od prostornih, zvučnih i video instalacija, do fotografije i skulpture.

Tokom dosadašnjeg stvaralaštva izlagao je na brojnim kolektivnim i samostalnim izložbama u umjetničkim centrima i institucijama u Danskoj (Fotografisk Center, Nikolaj Kunsthal, Kunsthal Charlottenborg, Brandts Kunsthallen, Sorø Art Museum, HEART – Herning Museum of Contemporary Art, Esbjerg Art Museum, …)     i u inostranstvu (MAC – Metropolitan Arts Centre, Sjeverna Irska; Vantaa Art Museum Artsi, Finska; Lviv National Art Gallery, Ukrajina; Centro de Desarrollo de las Artes Visuales, Kuba; …).

Izložba u sarajevskoj galeriji Collegium artisticum je njegovo prvo samostalno predstavljanje u rodnoj zemlji, Bosni i Hercegovini, a rezultat je saradnje autora Ismara Čirkinagića i kustosica Tijane Mišković i Sanele Nuhanović. Realizaciju izložbe je podržala i fondacija Danish Arts Foundation.

Svi zainteresovani izložbu će moći pogledati do 18. jula 2018. godine, u terminima: ponedjeljak-petak od 10:00 do 18:00 sati i subotom od 10:00 do 14:00 sati.

Ulaz u galeriju je besplatan.