HALLOWEEN: BOSANSKI PREDIZBORNI MASKENBAL
Povezani članci
- Svečano obilježena dvogodišnjica djelovanja udruženja “Zajedno za naš grad”
- Tada i tako je počelo
- Saša Leković: Nije dosta priče o ustašama i partizanima
- Zločinioci iz Grabovice i Uzdola korespondiraju sa svim ostalim zločiniocima
- Renato Baretić: U dvije riječi, Robi: odi vrit!
- Unija si propucala energetsku nogu
Ilustracija: Google
Inspirisani nacionalnim duhom i dekorirani političkim bojama raznih političkih udruženja (stranaka) koja tradicionalno počivaju na srednjovjekovnom rođačko-jaranskom identitetu, ovi ulični plesači počinju svoj tradicionalni ples pod maskama uvjeravajući: vjernike (koji više ne vjeruju), radnike (koji više ne rade), seljake (koji više nemaju svoja polja), učitelje (koji više nemaju svoje učenike), penzionere (koji više ne primaju penzije)… da imaju još samo ovu priliku da dobiju osvetu nad svojim (nacionalnim – političkim) neprijateljima prije odlaska na onaj drugi pravedniji svijet.
Nedzad Bašić
Dolazi HALLOWEEN (Noć vještica) drevna paganska igra koja se zadržala sve do današnjih dana u kojoj ulični plesači navlače razne ukrašene kostime, sa obaveznim prikrivanjem lica sa maskama od rezbarenih bundeva (političkih programa), uz raspaljivanje otvorenih ognjišta (predizbornih skupova) oko kojih se pričaju zastrašujuće (nacionalističke) priče, režiraju horor (ratni) filmovi uz obavezno bogosluženje mrtvima i zaslužnim, a sve to da bi se zastrašili duhovi demona (naroda).
U modernoj varijanti ovog uličnog maskenbala kod nas se obavezno degustira nacionalna kuhinja sa pričama iz dalje i bliže prošlosti, sa osvrtom na novo doba i bolju budućnost koju zagovaraju ovi maskirani ulični plesači. Uz ovaj moderni ulični ples obično se servira poslastica početka asfaltiranja gradskih ulica i seoskih sokaka, popravljanje gradskog vodovoda i kanalizacije, gradnja gradskih deponija, stanova za sirotinju i otvorenih kuhinja za gladne i nemoćne. Počinje noć darivanja ovaca, junica, koza, traktora, kafe i šećera.
Inspirisani nacionalnim duhom i dekorirani političkim bojama raznih političkih udruženja (stranaka) koja tradicionalno počivaju na srednjovjekovnom rođačko-jaranskom identitetu, ovi ulični plesači počinju svoj tradicionalni ples pod maskama uvjeravajući: vjernike (koji više ne vjeruju), radnike (koji više ne rade), seljake (koji više nemaju svoja polja), učitelje (koji više nemaju svoje učenike), penzionere (koji više ne primaju penzije)… da imaju još samo ovu priliku da dobiju osvetu nad svojim (nacionalnim – političkim) neprijateljima prije odlaska na onaj drugi pravedniji svijet.
Baš kao u mračno doba ljudske kalvarije, i oni se prerušavaju u svece, mučenike i hodočasnike, stavljajući se na čelo kolone beskućnika, gladnih i uplašenih, uvjeravajući ih da ih vode na put velikih reformi i nove istorije čovječanstva. I tako sve dok ne prođe „noć vještica“. Kada prođe ova noć (noć nakon izbora) maske padaju, mijenjaju se kostimi, režiraju se novi filmovi, služi se bogosluženje zaslužnim narodima za ovu veliku prevaru pod maskama.