ENG
Ko to dijeli Srbe Mostara i šire Hercegovine
Povezani članci
U igrokazu, mostarskih velikosrpskih „dodikovaca„, ispod svodova Vladičinog dvorca, a pod pokroviteljstvom mostarske crkvene opštine, održano je sijelo, tzv. koordinacije, Dodikovih Srba.
Zaključak je skupa, da ovi, mostarski „dodikovci„ idu jedinstveni na naredne izbore u Mostaru.
„Koordinacija Srba Mostar na idućim opštim izborima imaće jedinstvenu listu ili podržati jedinstven nastup srpskih stranaka, zaključio je Sabor Koordinacije srpskih organizacija iz Mostara.
Sa Sabora je upućen poziv strankama iz Republike Srpske da podrže jedinstvo mostarskih Srba, jer samo na taj način Srbi u Hercegovačko-neretvanskom kantonu imaju šansu da izaberu svoje legalne i legitimne predstavnike u vlast“ / citat sa portala /
Upućenijim građanima ovoga grada, svakako je ovo smiješno i tragikomično, što bi i šira građanska javnost Mostara, trebala da zna.
Prije svega, prema nakaradnim ideološkim uputama, iz tamnih nedavnih vremena agresije na naš grad i državu, kao i u nastavljenim postdejtonskim tiradama, recidivnih elemenata, ovih ideoloških smjernica, evidentni su veliko srpski i veliko hrvatski, nacionalistički „čistokrvni„ Srbi, svoga guslara iz Laktaša, Milorada Dodika, kao i Hrvati, svoga orguljaša, iz mostarskih Bara, Dragana Čovića.
Prema ideološkim nacionalističkim zabludama, poput ribarskih tananih i poluvidljivih niti, od vremena gnusnih i agresorskih nakana i poruka, Vožda Slobe, sa Gazimestana ili Poglavnika Franje sa Pantovčaka, ovom prilikom i u današnja vremena, još uvijek, u kontinuitetu se naziru ti recidivi, njihovih zlobnih „ načertanija„.
Kako razumjeti i drugačije shvatiti ove zaključke sijela „dodikovaca„ o izboru njihovih „legalnih i legitimnih predstavnika“ ili bolje rečeno, velikih i čistokrvnih Srba?
Tu smo, mi normalni građani ovoga grada i ove nam jedine domovine, Bosne i Hercegovine, iz redova, srpskoga roda, koji smo ostali u doba agresije, sa svojim komšijama i susjedima, u odbrani, svega našeg građanskog i grada i države, za razliku od „dodikovaca„ i njihovih saveznika, koji su nas uništavali silnom artiljerijom, sa fortice ispod obronaka planine Velež, sa Huma ili Čobanovog polja, na domak Mostara.
Prema tumačenju „izaslanstva„ Svevišnjeg sa nebesa, u crkvenim odajama i pod crkvenim odorama, njihovih velikosrpskih vjerodostojnika, od Vladike Grigorija do patrijarha Irineja, nužno je bilo blagosloviti i stajati iza ideja i nakana, njihovih mentora, od Slobe do Dodika, te inih njihovih sljedbenika i čuvara, veliko srpskih korijena i postojanja srpskoga roda.
Htjeli bi oni svoje nacionaliste i „čiste„ Srbe, kao legalne i legitimne predstavnike, samo da to nisu, patriotski nastrojene snage i pojedinci, tzv. normalni Bosanskohercegovački Srbi, recimo iz, SDP-a, DF-a, Naše stranke, Građanskog saveza, iz SBB-a i drugih, ali iz HDZ-a, mogu biti.
S obzirom, da nisam član nit jedne stranke u gradu Mostaru, od raspada SKJ, kao normalnom građaninu, patriotu, visokom intelektualcu, bivšem privredniku, poligloti i svjetskom čovjeku, profesoru koji je obrazovao mnoge generacije elektro tehničara, apsolutno je neshvatljiva, ovakva luđačka stranačka, nacionalistička ideja, o nekim svojim „čistokrvnim„ Srbima ili Hrvatima.
Doktrina je to, po psihijatrijskim opservacijama njihovih mentora, Radovana iz Haga i Milorada iz Laktaša, u koordinaciji, sa latino- sestrinskim snagama, svojih lukavih HDZ-ovaca i njhovog samozvanog akademika, Dragana iz Bara.
Nije čudno, da guslar i pijetao, koji svakodnevno kukuriče, prema nalazima psihijatrijske dijagnoze, Radovana iz Haga, kao njegove „svete ikone“, Milorad Dodik i njegov vjerski tumač Vladika Grigorije, upravo i javno, putem raznih medija, što je evidentno i dokazano, sve nas Srbe iz grada Mostara i Federacije, koji se nismo priklonili realizaciji njihovog ubitačnog agresorskog scenarija, u cilju stvaranja i genocidne tvorevine Republike Srpske, redovno nazivaju „rezervnim Srbima„.To je ujedno i recept, ovim mostarskim „dodikovcima„ da mi „rezervni Srbi„ i ne možemo biti i legalni i legitimni predstavnici, njihovog srpskoga roda. Ne daj Bože i da smo isti i da ih predstavljamo, u normalnom demokratskom i civilizovanom svijetu, jer nikada i ne bi mogli i zamisliti stvaranje, svoje „velike Srbije„.
Godinama sam pisao i govorio, da je Vladika Grigorije, sa svojim mentorom Miloradom, guslarom iz Laktaša, nas građane srpske nacionalnosti, „zaostale„ u Mostaru i Federaciji, „pokrstio„ kao svoje „rezervne Srbe„ i tako se, svugdje, na ovim našim prostorima i odnose prema nama.
Nije to samo govorila, moja malenkost, već, neposredno citiram i poznate, javno iznesene stavove, bivšeg predsjednika stranke SDS-a/ Srpska demokratska stranka /, gospodina, Mladena Bosića, u otvorenom pismu Vladici Grigoriju, gdje navodi;
„Vladika Grigorije simbol podele među Srbima, Vašim otvorenim političkim angažmanom, bez obzira da li ste formalno član Saveza nezavisnih socijaldemokrata (SNSD) ili ne, postali ste simbol podela među srpskim narodom Hercegovine”,
Istina je, što i neposredno dokazujem godinama, da svojim, kasnim dolaskom u grad Mostar, Vladika Grigorije, je svojim tiradama i ponašanjem, zaista, unio i razdor među Srbe, ovoga grada, koji niti u snovima ne mogu se poistovjetiti sa njegovim Srbima, tzv. „dodikovcima„, nacionalistima i rušiteljima, svega nam zajedničkog u gradu i državi, kakve smo stvarali i gradili godinama i prije njihovog dolaska ili povratka, u teškim i sudbonosnim vremenima iza nas.
Svojim dolaskom i djelovanjem u gradu, Crkva i njeni vjerodostojnici, apriori su ignorisali, omalovažavali i deminizirali, baš sve što smo to mi, normalni Srbi, činili u ovoj našoj zajednici i našem gradu Mostaru. Nisu priznavali, niti SPKD „Prosvjetu„, koja je već djelovala, po mnogim pitanjima kulturnih sadržaja Srba u gradu, kao ni SGV- PR/ Srpsko građansko vijeće /kao platformu svoga djelovanja u cijeloj Federaciji, u cilju zaštite i svih građana srpske nacionalnosti, niti su priznavali i individualno djelovanje, nas pojedinih Srba, kao biranih vijećnika u Gradskom vijeću, kao i funkciju Predsjednika / podpredsjednika Gradskog vijeća, koju sam i lično obnašao u konkretnom mandatnom periodu.
Istovremeno su, formirali sve svoje institucije, od Prosvjete do Gusala, po receptu svoga psihijatra sa Pala, te uz podršku i blagonaklonost i vrha srpske pravoslavne Crkve i Sv. Sinoda, odnosno patrijarha.
Dakle, ništa čudno, kada znamo, da se evo ovih dana i patrijarh Irinej oglasio svojim stavovima, povodom izricanja i presude, njihovom Ratku Mladiću.
Kako veli; „Silni svjetski moćnici, rade đavolska djela. S tom nepravdom možemo se boriti jedino tako što ćemo voditi računa o sebi, biti jedinstveni i složni, što ćemo raditi više i gledati svoja posla. Drugog načina nema.
Volimo svoju otadžbinu. Gde god žive Srbi to je Srbija, pa bilo da su u Bosni, u Crnoj Gori ili na drugim mestima. Braći iz Republike Srpske kažem: ‘Čuvajte Republiku Srpsku i onog koji danas vodi narod Srpske, to je jedini način da srpstvo opstane’./ citat završen /
Šta bih, lično, mogao odgovoriti na ove gluposti; „Kao, normalni Bosanski Srbin i građanin jedine mi domovine, Bosne i Hercegovine, priznajem, da volim i Srbiju i poštujem je, ali ja nisam Srbijanac, ja sam rođeni Sarajlija. Ja pripadam ovdje, ovoj zajednici poštovanih naroda i građana, sa svojom rodbinom i porodicom, koji smo svi agresiju proveli ovdje i ostali poslije iste“
Međutim, sve moje analize i razmišljanja o ovim našim mostarskim „dodikovcima„ jednoj novoj, post agresorskoj ili post dejtonskoj kategoriji, što se posebno odnosi i na djelovanja tzv. koordinacije, koje i kakve.
Da, postali su veoma grlati, „veliki borci„ srpstva i nepravde prema njima u ovome gradu, gdje, kako kažu nisu konstitutivni, a posebno su neravnopravni, u odnosu na susjede i komšije, koje su ostavili i prepustili sudbini, udruženog zločinačkog poduhvata, agresora sa istoka i zapada.
Zaboravljajući, da njihov „silni„ vojvoda i guslar iz Laktaša, njihov mentor i samozvani „kralj„ Milorad Dodik, pouzdani je lažni jaran sa Draganom Čovićem, dakle, ovim istim orguljašem, koji diriguje strankom HDZ-a, čiji vijećnici u Skupštini HNK, ne žele, podići svoje ruke i glasati ,a ovu, nekakvu konstitutivnost i svojih istomišljenika „dodikovaca„ u gradu Mostaru i teritorijama Hercegovine, gdje vladaju. To je istina i činjenice koje ukazuju, kada je u pitanju konstitutivnost, koja je i beznačajna, imajući u vidu, istinsku našu neravnopravnost, o kojoj samo možemo sanjati.
Ovoj koordinaciji „dodikovaca„ nikada nije palo na pamet, da svome vojvodi i mentoru, upute i neposredne zahtjeve, za sva nužna i potrebna prava, Bošnjaka i Hrvata, u njegovoj genocidnoj tvorevini, koja su im uzurpirana, u mnogo čemu, znanom i neznanom, kako bi svi zajedno imali i ličnoga obraza i dostojanstva, da to isto, potraže i za svoj položaj i prava u gradu Mostaru, kao njegovi građani.
Zaboravljaju, da su ovi „dodikovci„ samo, najobičniji klovnovi, igrokaza sa lažnim osmjesima i nekog tapšanja po ramenima, u veličanju RS-a i nadanja za HB, njihovih, dokazanih „fašistoidnih„ tipova, u likovima Milorada i Dragana.
Mogu da bleje, kao ovce iz Mićinog stada, do oktobra mjeseca 2018 godine, kako bi sa svojim, „legalnim i legitimnim„ vijećnicima ili parlamentarcima, sačuvali svoga vojvodu i njegovog jarana, od zasluženih, destinacija, njihovog daljnjeg boravka i „uživanja„.
Zasluženi odmor, od Laktaša i mostarskih Bara, preko Pantovčaka i Dedinja, možda, do novo otvorenog komfornog kazneno popravnog doma u Istočnom Sarajevu, po izboru.
