GRAD KONJIC OTVORENA SRCA, PRIZIVA ŠAHISTE

Povezani članci

• Premijera predstave „Kisik“ u četvrtak 07.04. 2016. u 20 sati
• Edin Husković: Most nad Neretvom
• Nastupom Mostar Rock School i benda SARS večeras počinje Open City Mostar
• Danas u Mostaru 449. skokovi sa Starog mosta
• Nino Raspudić je svodnik masa, čovjek bez morala i znanja povijesti
• Vinko Grgurev: Legalno i legitimno

Svjetski prvak i šahovska legenda, genijalac, Robert Bobi Fišer, defisao je šah:

„Teško je dati definiciju nečega što predstavlja život, jer šah za mene može biti samo život.“

Isto tako, svjetski velemajstor Tartakover, definiše svoje viđenje, kada je riječ o šahovskoj igri:

“Uvek sam pomalo sažaljevao čoveka koji ne zna šah… Jer šah, kao ljubav, kao muzika, ima moć da ljude čini srećnim.“

Mnogo je, zaista, umnih, razumnih i veoma intelegentnih definicija o šahu, da bi se mogla napisati jedna velika i interesantna knjiga. Posebno, kada je riječ o vrhunskim svjetskim velemajstorima, koji su istovremeno i veliki naučnici bili, izvrsni muzičari i razno razni umjetnici, stručnjaci svoga poziva i pored ostvarenih vrhunskih šahovskih rezultata.

Tako je, primjera radi, vrhunski obrazovani umjetnik sa muzičke akademije i svjetski velemajstor, nekadašnji i prvak svijeta, Smislov, dao sljedeću definiciju:

“Šah je za mene umetnost. Živeo sam u atmosferi šaha i muzike i čini mi se da i danas pripadam ovim umetnostima.“

Isto tako, svjetski prvak i šahovska legenda, Mihail Botvinik, kao doktor elektrotehničkih nauka, u poznim godinama i izvrsni programer u informatičkoj tehnologiji i primjeni, konkretnih kompjuterskih šahovskih programa, što je i svojstveno samo takvim ljudima i naučnicima, izjavljuje:

“Šah je u prvom redu igra. Ali, kada ljudi oduševljeno stolećima igraju, šah dobija odlike umetnosti. Pored toga šah ima i neke elemente nauke.„

Dakle, neka ovo bude sasvim dovoljan, moj neposredni uvod za ovu tematiku, jer moj odlazak i učešće, po sedmi puta, na sjajnom „Međunarodnom open turniru Konjic – 201.8 godine„, asocira me i kao inicijalna kapsula, djelovalo je na moja osjećanja i izoštrena ljudska čula, da se i ovoga puta osvrnem na ovu ljepotu, ljudskoga uma i razuma.

U svome životnom i radnom vijeku, a osamdeseta je na pragu, družim se sa šahovskim figurama od pete godine, dakle, punih  75 godina. Kao pionir i omladinac, kao gimnazijalac, sarajevske gimnazije, redovni sam bio član i prva veća moja saznaja o čarima ove igre, datiraju iz ŠK „Sarajevo„, od majstorskog kandidata i trenera, doktora Halke Udžvarlića i mnogih drugih, iz klupskih prostorija, sa prvoga sprata, preko puta pravoslavne Saborne crkve, gdje je, upravo, stari Meštrović, bio „alfa i omega“ ovoga kluba.

Kao student Beogradskog Univerziteta, na veoma teškim studijama elektrotehnike, koliko mi je vrijeme i mogućnosti, dozvoljavale, u kontinuitetu sam se nastavio družiti sa šahovskom teorijom, igrom i novim saznajima.

Moj, višegodišnji boravak u bivšem Sovjetskom Savezu, na stručnoj specijalizaciji, omogućio mi je druženje i mnoga konkretna saznanja iz njihove šahovske škole. Isto tako i docniji,  moji boravci u Francuskoj, Njemačkoj, Švedskoj, Kanadi i drugim svjetskim destinacijama, s obzirom na poliglotska znanja, intezivno sam koristio raznu svjetsku šahovsku literaturu, uporedo sa stručnom  moga poziva iz elektrotehničke struke.

U  radnom vijeku, izgradio sam šest velikih industrijskih objekata, širom bivše Juge, naučio proizvodnju, željeza i čelika, bakra i zlata, aluminija i električne energije, ali me je šahovska igra, uvijek relaksirala, kroz sve ove složene i naporne faze, moga stručnog djelovanja.

Imao sam i svoju domaću „raju„ suprugu, sina i kćerku, koji su mi bili i najbolja podrška, jer su i sami volili i upražnjavali šahovsku igru.

Danas sam usmjeren ka Konjicu, sa velikim ushićenjem, željom i nadanjem, po sedmi puta, učešća i susreta, sa mnogim mojim šahistima i prijateljima iz Konjica, kao i drugim poznanicima, sa širih naših prostora, kao i inostranstva.

Upravo, ti divni i veoma prijatni ljudi, dobri organizatori i vrsni poznavaoci šahovske igre, uvijek su plijenili moju pažnju i povjerenje, sa istim takvim žarom i njihovim uzvraćanjem, prilikom boravka u motelu „Konjic“. Potpuno zadovoljstvo i sa svim neposrednim uslugama, veoma ljubaznog i divnog osoblja motela, upravo, me privlačilo u mojim iščekivanjima i održavanju ovih turnira.

Dobrodošlica, šahista i prijatelja iz Konjica, uvijek otvorena srca, sa prijatnim i aktivnim njihovim angažovanjem, da svim našim učesnicima bude prijatno i po volji, svakako je, uvijek bila i garancija i sljedećeg i svakog narednog dolaska i učešća na turniru, evo već i po sedmi puta.

Ne bez razloga, svake godine živim i očekujem Konjic, ne obazirući se na rezultate, jer mi je važno učešće, susreti sa prijateljima šahistima, sa mojim Konjičanima, te po onj olimpijskoj: „Važno je učesatvovati„ a rezultati će doći.

Prisjećajući se, iz mladalačkih dana, naših starih baka i domaćica, kada su vezle ćilime na svojim tkalačkim razbojima, odlaskom u Konjic, se uvijek prisjetim i djela, velikog prijatelja, doktora humaniste i specijaliste pedijatra, izvrsnog šahiste i još većeg organizatora i ovih turnira, ali ponajvećg čovjeka i ljudine, dike i ponosa za sve Konjičane, našeg Sulejmana Mulića. Upravo je, njegova napisana i objavljena knjiga: „KONJIČKI ŠAHOVSKI VEZ„ zaista, trajna inspiracija i neiscrpna riznica saznanja, događaja i ličnosti iz šahovskog života, ne samo šahista Konjica, već i šire, otrgnuta je od zaborava.

Družiti se i susretati, sa takvim ljudima, vrsnim šahistima i veoma karakternim ličnostima, koji su ponos i kluba „Igman„ iz Konjica /doskorašnji prvoligaš naše države/, kao i grada Konjica, privilegija je za svakog šahistu i učesnika turnira, namjernika.

Svakako su tu, braća Mrndžići Muamer i Armin, doktor Sulejman Mulić, Dubravko Kovačić, Muhibić Ćazim, Zenelaj Fisnik i sin Samuel, te mnogi drugi, koji mi neće zamjeriti u nabrajanju i isticanju, ali sve su to veliki šahovski znalci i dobri ljudi.

Silni igračina i višegodišnji prvak grada Konjica, Muamer Mrndžić, uvijek spreman za kvalitetne analize pozicija na 64 polja, dobar teoretičar i veoma prisan sagovornik, a takvi su i ostali iz Konjica

Ovi iz Konjica, upravo i zahvaljujući, ponajviše, doktoru Sulejmanu Muliću, koji je i napisao i objavio i knjigu, ne zaboravljaju i svoju legendu, rahmetli Adija Kosovca, te paralelno sa open turnirom, organizuju i turnir sjećanja na, našeg Adija Kosovca.

Tako, na promociji knjige doktora Mulića, naš istaknuti šahovski međunarodni sudija FIDE, Emir Kemura, istakao je ulogu i veličinu, ovog majstora, posebno problemskog šaha:

“Ovo je priča o velikom šahovskom zanesenjaku i jedinom šahovskom majstoru iz Konjica. Adi Kosovac je dragulj rodnog grada Konjica i uvijek će se spominjati sa Zukom Džumhurom, Kasimom Prohićem, Čedom Kaporom i drugima. Zaslužio je da i Konjic ima knjigu posvećenu svom sinu. Velika zahvalnost tome pripada prim. dr Sulejmanu Muliću, koji je ovjekovječio njegov životAbdulah – Adi Kosovac je u šahu postigao mnogo, više od pola vijeka bio je prisutan u konjičkom šahu kao pedagog, trener, šahovski organizator, sudija, šahista praktičar, šahovski kompozitor. Ogroman je njegov doprinos razvoju šaha ne samo u Konjicu nego i u Hercegovini i šire.

Abdulah – Adi Kosovac je u šahu postigao mnogo, više od pola vijeka bio je prisutan u konjičkom šahu kao pedagog, trener, šahovski organizator, sudija, šahista praktičar, šahovski kompozitor. Ogroman je njegov doprinos razvoju šaha ne samo u Konjicu nego i u Hercegovini i šire.“/ završen citat /

Šta na kraju reći, već doći u Konjic, družiti se i uživati sa ovim divnim ljudima, šahistima, ne samo iz Konjica, već i mnogim drugim poznatim i priznatim, šahovskim veličinama.