Divljanje fašista u Nišu: Oskrnavljeni antifašistički spomenici
Povezani članci
- Donatella Di Cesare: Dezinformiranje
- Wiki-šta? Wikipedia djelovanja u Bosni i Hercegovini
- Krule: U samo 20 godina sjebali ste sve
- Počeo 17. internacionalni festival “Sarajevska zima”: Čarolija potrage Diogena za čovjekom
- Sarajevo gori, a studenti spavaju zimski san
- Božica Jelušić: Niti je Zagreb glavni grad Hercegovine, niti Ljubuški Hrvatske
Neonacistička organizacija Srbska akcija (SA) oskrnavila je u Nišu pojedina spomen-obeležja narodnim herojima iz Drugog svetskog rata. Povod vandalskom činu su, kako navode srbijanski ekstremisti na njihovom sajtu, obeležavanja godišnjica “lažnih komunističkih oslobođenja srbskih gradova i sela tokom jeseni 1944. godine”. Ova neonacistička grupa je ranije pribegavala sličnim akcijama uperenim protiv antifašističkih obeležja u gradu na jugu Srbije. Nadležni organi tada nisu našli za shodno da se pozabave ovim izgrednicima. Da li će u ovom slučaju? – sumnjamo
Piše: Goran Necin, e-Novine
Povod vandalskom činu je, kako su ekstremisti naveli na svom zvaničnom sajtu, obeležavanja godišnjica “lažnih komunističkih oslobođenja srbskih gradova i sela tokom jeseni 1944. godine”, a sa ciljem “razobličavanja mračne i zločinačke pozadine ovih događaja”.
Kako i ostale srbijanske klerofašističke i fašističke organizacije i grupe, tako i ova neonacistička poziva na, tobož, istinu o komunističkim zločinima u Srbiji, implicirajući na obračun antifašista sa ovdašnjim slugama nacističkog okupatora tokom Drugog svetskog rata (posebno obožavaju Dimitrija Ljotića vođu klinsliškog Zbora, kao i nezvaničnog ideologa, a svakako promotera fašizma u Srbiji – Nikolaja Velimirovića, prim. aut.), odnosno nakon oslobođenja zemlje. Glede toga, neonacistička grupa koja je zauzela upražnjenu poziciju zabranjenog Nacionalnog stroja Gorana Davidovića Firera, antifašističku borbu smatra za “zlokobno nasleđe”, a one koji su se borili protiv nacizma na tlu Srbije u poslednjem svetskom ratu – “crvenim lažnim oslobodiocima”.
SA je ranije pribegavala sličnim akcijama, a koje su uperene protiv antifašističkih spomen-obeležja u gradu na jugu Srbije.
Naime, sličan vandalski poduhvat upriličili su sredinom avgusta 2011. godine u jednom niškom gradskom parku. Tom prilikom su sa kapuljačama na glavi i hiruškim maskama na licu, navlačili crne kese preko spomenika partizanskim herojima i potom na njih lepili poruke o “komunističkim zločinima”. Nadležni organi tada nisu našli za shodno da se pozabave ovim izgrednicima. Da li će u ovom slučaju? – sumnjamo.
Naravno, to je samo deo huligansko-vandalskih aktivnosti nedavno osnovane srbijanske neonacističke družine, a za koju nadležni organi u Srbiji očito ne haju.
Krajem 2011. godine, jurišnici iz Srbske akcije su uputili javne pretnje aktivistima Društvenog centra iz Novog Sada, dok su se aprilu iste godine oglasili povodom rasističkih nereda u beogradskom prigradskom naselju Resnik i tom prilikom pružili podršku rasistima iz podavalskog sela.
Poslednji veći rasistički incident, koji implicira da su pripadnici SA imali udela u njemu, dogodio se u vojvođanskom selu Jabučki rit, kada je grupa od oko 15 huligana maskiranih sa kapuljačama i štanglama kidisala je na novoformirano romsko naselje u Jabučkom ritu, uzvikujući parole “Srbija Srbima” i “Marš napolje”, a na jednom kontejneru nacrtali su i kukasti krst i prepoznatljiv simbol neonacističke Srbske akcije – keltski krst sa unakrsno ispisanim inicijalima SA.
Inače, u okviru, nazovimo – redovnih propagandnih aktivnosti, jurišnici iz Srbske akcije najčešće pribegavaju skrnavljenju fasada kuća i zgrada grafitima mržnje i lepljenju nalepnica i plakata sličnog sadržaja na javnim mestima. Svoje ideje takođe afirmišu i preko najpoznatijeg internacionalnog neonacističkog portala “Stormfront”, na podstranicama tog sajta koje su posvećene srpskim pobornicima nacinalnog socijalizma. Takođe, svoje devijantne ideje promovišu i putem časopisa “Vojska smene” i lokalnog biltena pod nazivom “Steg”.
Ukratko, SA otvoreno promoviše šovinizam, rasizam, homofobiju i antijevrejstvo, što svakako podrazumeva i agresivan stav u odnosu na demokratiju i moderne civilizacijske vrednosti, uopšte.
Retorika kojom se koriste pripadnici Srbske akcije posve je banalna i izrazito nasilnička te jasno oslikava njihovo raspoloženje, samim tim i ideološke nazore. Kao ilustrativan primer mogu poslužiti brojni naslovi članaka koje objavljuju na sajtu njihove organizacije: “Protiv najezde tuđinaca”, “Čista Srbija – zdrava nacija”, “Stop ciganizaciji Beograda”, “Protiv imigrantske najezde”, “Novi srbski trijumf nad pederskim režimom i srbomrzačkim nakotom”, “Srbska nadmoć” i slično.
Srbijanski neonacisti pažljivo su odabrali i početna slova u nazivu svoje grupe – SA, što nedvosmisleno ukazuje na njihove simpatije prema zloglasnom Sturmabteilung, paramilitarnoj formaciji Hitlerove nacističke partije.
S tim u vezi, jasno je da su ovdašnji ekstremisti uspešno usvojili jedan deo strategije svojih saboraca sa Zapada, što se pre svega odnosi na upotrebu prikrivene i poluprikrivene ikonografije, odnosno kodirane nacističke propagande u obliku slovne ili numeričke simbolike.
Sličan primer je i zabranjeni Nacionalni stroj koji se služio akronimom NS, vrlo popularnom skraćenicom za reč nacionalsocijalizam u krugovima neonacista širom sveta.