Prije 34 godine u Sarajevu počele 14. zimske olimpijske igre
Povezani članci
- Na odmorima zajedno, na časovima razdvojeni: Segregacija u školama u BiH
- Nacionalistički napadi na fra Ivu Markovića, čovjeka koji je sačuvao obraz Hrvatima
- Zlatko Dizdarević: Ekstremizam iz centra
- Knjiga dana – “Gdje mi je ono lice”, Jozefine Dautbegović
- Radomir Lazić: ŠESTORKA
- Rekvijem bosanskom čovjeku za Prvi maj
Osmog februara 1984. godine na sarajevskom stadionu Koševo otvorene su 14. po redu Zimske olimpijske igre. U sljedećih deset dana, glavni grad BiH postao je centar svijeta i temelj svim budućim zimskim olimpijadama.
Bila je to prva zimska olimpijada u nekoj socijalističkoj zemlji i rezultat sedmogodišnjih priprema nakon što je Sarajevo u maju 1978. godine izabrano pored konkurentnih gradova Sappora u Japanu i švedskog Gothenburga. Glasanje se pokazalo uvjerljivim jer je grad na Miljacki dobio 36 glasova od mogućih 39.
Tridesetčetiri godine kasnije, pored nostalgije, 14. zimske olimpijske igre ostaju zapamćene po nekoliko vječnih dostignuća i zanimljivosti.
Legendarni Jure Franko postao je prvi Jugoslaven koji je osvojio medalju na zimskim olimpijskim igrama. Austrija je podbacila osvojivši svega jednu bronzu. Senegalac Lamine Guèye u Sarajevu je postao prvi crnac iz Afrike koji se takmičio u skijanju na zimskoj olimpijadi. Jayne Torvill i Christopher Dean iz Velike Britanije osvojili su maskimalan broj bodova u umjetničkom klizanju, ocjenu koja nije ponovljeno do danas.
Još jedna zanimljivost leži u ceremoniji zatvaranja koja se odigrala u zatvorenom prostoru, što se ponovilo samo jednom – 2010. godine u Vankuveru.
Olimpijski plamen zapalila je legendarna Sanda Dubravčić, a maskota je bio Vučko, kreacija Slovenca Jože Trobeca, koja je i 34 godine kasnije ostala simbol Sarajeva.
Na 14. ZOI je učestvovalo 1.272 takmičara iz do tada rekordnih 49 država svijeta. Podijeljeno je 39 zlatnih, 39 srebrenih i 39 bronzanih medalja. Najuspješnije zemlje bile su SSSR, SAD i Finska.
Gotovo tri i po decenije kasnije, mnoge olimpijske znamenitosti leže napuštene, što zbog zuba vremena, što zbog činjenice da su se nekadašnji simboli najvećeg pozitivnog događaja u Sarajevu našli na prvim linijama razdvajanja za vrijeme agresije na BiH.