Ludilo nacionalizma: Bošnjaci – narod stvoren u balkanskoj laboratoriji

Izdvajamo

• Ništa novo iz Beograda, kad je reč o gledanju na Bosnu kao državnu zajednicu svih građana, Srba, Hrvata i Bošnjaka. I običan svet je uverenja da su Bošnjaci falsifikat istorije. U naučnoj javnosti može se čuti i da su Bošnjaci "stvoreni i preko stećaka". U jednom istraživanju beogradskih Večernjih novosti, medijske perjanice  agresivnog nacionalizma i promotera stavova Srpske pravoslavne crkve koja gura Srbe u srednjovekovni ponor i potiskuje razum, kroz verska tumačenja, kaže se da je Austrougarska politika potiskivanja srpske baštine prisutna i danas. Srednjovekovni nadgrobnici imali su krst i bili na ćirilici, a ovi srpski mramorni spomenici pripisuju se bogumilima i da potiču iz BiH.

Povezani članci

• OTVORENA VRATA INSTITUTA ZA UMETNIČKU IGRU BEOGRAD
• Otvoreno pismo predsjedniku Vlade RH
• Laži i paralaži talijanskih političara o velikoj tragediji u Puli
• Fizički sukob u manastiru na Cetinju nakon protesta protiv ugovora sa SPC
• Svaka peta žena u BIH doživjela je neki oblik nasilja od strane svog partnera
• Pred protest Demokratske stranke: Miting ubijenih u pojam

Konferencija “Problemi konstrukcije identiteta u post-sovjetskom i post-jugoslovenskom prostoru” – Foto: Institut za evropske studije

Miša Đurković, direktor beogradskog Instituta za evropske studije kaže da je od Srba muslimana nastala nova bošnjačka nacija, kao i da su Srbi katolici prevedeni u Hrvate.

Gledajte svoja posla ili su vaša posla da se bavite nama, gromoglasno i javno poručio je Sarajevu i Zagrebu, dr Miša Đurković, direktor beogradskog Insituta za evropske studije. I onda je, na nedavno završenoj Internacionalnoj konferenciji “Problemi konstrukcije identiteta u post-sovjetskom i post-jugoslovenskom prostoru” zavirio u “bosansku avliju” i poručio da su Bošnjaci proizvod balkanske laboratorije.

Pomenuta konferencija održana je u Beogradu od desetog do 13. maja. Organizovali su je Fondacija Aleksandar Gorčakov, Institut Evrope pri ruskoj akademiji nauka i srpski Institut za evropske studije, čiji je direktor Đurković. Šlagvort za samit ruskih i srpskih naučnika bio je očito  rat u Ukrajini, za koji učesnici ovog naučnog skupa nalaze da je generisan dugoročnim planom Zapada da se rastoče prostori bivšeg SSSR-a, čitaj Rusije. Baš kao i u slučaju  SFRJ-a i da se stvore veštačke nacije i vere na tlu slovenskih i pravoslavnih naroda Rusa i Srba…

U tom kontekstu Đurković je pomenuo balkanski slučaj. Prema njemu Balkan je bio jedna velika laboratorija za ovakve zapadne projekte, čitavih 120 godina. Metod za ovaj navodni eksperiment je, prema njemu, nastojanje da se učvrste verske razlike i međusobno huškanje ljudi istog etničkog porekla i različitih vera. Očit primer za to su “Srbi muslimani od kojih je nastala nova bošnjačka nacija i Srbi katolici prevedeni u Hrvate”. Ovaj srpski naučnik, inače, veoma prisutan u ovdašnjem publicističkom prostoru, a koji u svojoj veb prezentaciji kaže da je učestvovao u ratu, u nastupu pred učesnicima rusko-srpskog samita, ukazuje i na drugi metod kojim velike sile kontrolišu Balkan. To je “snažna intelektualna organizacija industrije”, poput one koja je sa Benjaminom Kalajem stigla u Bosnu 19. veka a danas je u tom smislu prisutna OHR. Kancelariju Visokog predstavnika za BiH, ovaj visoki državni činovnik vidi kao nastavak politike koju je započeo pomenuti Kalaj, ovde nazvan “zlim duhom BiH”. Politike čiji je cilj da se Bosna unitarizuje, sa dominantnom ulogom Bošnjaka i potiskivanjem Srba i Hrvata i njihove pravoslavne odnosno katoličke vere.

Ovde je, inače, uobičajeno uverenje u visokim intelektualnim krugovima, ali i kod običnog sveta, da su Bošnjaci “instant” nacija, koja ima podršku Zapada. S druge strane, kaže Đurković postoji “zapadni kolonijalizam prema Slovenima. On se ogleda u nastojanju da se Sloveni tretiraju kao evropski treći svet ili “evropski crnci”. To se vidi i na prostoru bivšeg SSSR i SFRJ, gde je prisutna izgradnja sintetičkih naroda, nacija i vera, a sve u cilju slabljenja Rusije i Srbije. Đurković nalazi da postoji opasnost  da se, u deset do dvadeset godina, sintetizuju “instant nacije” i tako stvore regionalne kvazidržave, kao što je BiH, a što može da dovede do ozbiljnih posledica za stabilnost, demokratiju i medjunarodne odnose.

Ništa novo iz Beograda, kad je reč o gledanju na Bosnu kao državnu zajednicu svih građana, Srba, Hrvata i Bošnjaka. I običan svet je uverenja da su Bošnjaci falsifikat istorije. U naučnoj javnosti može se čuti i da su Bošnjaci “stvoreni i preko stećaka”. U jednom istraživanju beogradskih Večernjih novosti, medijske perjanice  agresivnog nacionalizma i promotera stavova Srpske pravoslavne crkve koja gura Srbe u srednjovekovni ponor i potiskuje razum, kroz verska tumačenja, kaže se da je Austrougarska politika potiskivanja srpske baštine prisutna i danas. Srednjovekovni nadgrobnici imali su krst i bili na ćirilici, a ovi srpski mramorni spomenici pripisuju se bogumilima i da potiču iz BiH.

Istovremeno, poslednji rat devedesetih na tlu Jugoslavije, koji je na prostorima BiH očito imao cilj da se Bošnjaci etnički istrebe, fizički unište, što je široko uverenje prisutno u međunarodnoj zajednici, u srpskoj javnosti se ignoriše. Genocid nad njima, koji je svoje pravno utemeljenje dobio kroz presude međunarodnih sudova, je ovde zabranjena reč, ali se zato, kroz javni diskurs, manje više, pruža otvorena podrška Miloradu Dodiku da otcepi Republiku Srpsku od BiH i pripoji je Srbiji. Mnogi srpski političari, posebno oni sa desne strane političkog spektra, rado bi popili Savu i Drinu kao čašu vode, da otvore put prekodrinskoj srpskoj braći ka etničkoj matici.