JAVNA I PRIVATNA ZLOUPOTREBA SPOMEN OBILJEŽJA CIVILNIH ŽRTAVA DRUGOG SVJETSKOG RATA

Izdvajamo

• Svi ćemo mi jednog dana postati nečiji preci. Ne dozvolimo da se naši potomci stide nas, svojih predaka zbog ravnodušnosti pa i bezdušnosti kojima trpimo kabadahiluk.

Povezani članci

• Danas je ovdje svakome neugodno živjeti
• Zašto Htv cenzuriše nepodobne slike: Ukradeni poljupci Ive i Jadranke
• Srbija dala stipendije studenticama koje su veličale ratne zločince
• Otimačina u tri čina: FBiH bi mogla ostati bez desetina miliona maraka zbog Energopetrola
• Kako je EU popuštala Dodiku i rušila državu BiH
• Tegeltija traži da on imenuje koordinatora i njegove zamjenike, a ne Vijeće ministara BiH

Gradonačelnik Vlasenice Miroslav Kraljević, okrivljen za ratne zločine devedesetih uklesao je svoje ime na grobnici civilnih žrtava ustaškog zločina 1941. u Rašića Gaju

Građanin Božidar Jakšić upućuje Apel građankama i građanima Vlasenice i BiH povodom skrnavljenja grobnice prvih civilnih žrtava Drugog svjetskog rata:

Poštovane građanke i građani,

Krajem juna ove godine navršiće se osamdeset godina od ustaškog zločina mučenja i ubijanja uglednih građana Vlasenice, Birča i Romanije, juna 1941. godine, u Rašića Gaju. Posmrtni ostaci tih prvih nevinih civilnih žrtava sahranjeni su u zajedničkoj grobnici neposredno poslije Drugog svjetskog rata. Poslije tri decenije ta je grobnica postala dio memorijalnog centra na rubu Vlasenice. Oštećena je i u ratnim zbivanjima devedesetih godina. Opština Vlasenica je 2018. godine izvršila “sanaciju” te zajedničke grobnice, ali ne i spomen obilježja partizanskim borcima. Povodom “sanacije” načelnik opštine Vlasenica Miroslav Kraljević je, izjavivši da su tu „…sahranjeni poginuli ratnici iz Drugog svjetskog rata…“, pokazao da ne zna da u grobnici počivaju posmtrni ostaci preventivno poklanih uglednih Srba, prvih nevinih civilnih žrtava ustaškog zločina protiv čovječnosti, a ne ratnici, valjda misleći na partizane. To mu nije smetalo da na grobnici bude uklesano:

Спомен костурницу обнови и часни крст постави
Захвална општина Власеница, а за вријеме
Г. Начелника Мирослава Краљевића
Љета Господњег 2018.

Gospodin načelnik Kraljević nije bio ni „ktitor“ ni darodavac, pa se neminovno stiče utisak da se u ovom slučaju „okitio tuđim perjem“, poreskih obveznika opštine Vlasenica. On je samo Miroslav, a ne kralj Milutin. Načelnikovo ime je uklesano krupnijim slovima i blista, dok su imena stradalnika jedva ili nikako čitljiva na „knjizi imena“.

Naknadno sam saznao da je Tužilaštvo Bosne i Hercegovine 7. II 2018. godine pod brojem T 20 0 KTRZ 0004648 07 podiglo optužnicu protivMiroslava Kraljevića i još tri osobe. Kraljević je tokom 1992. i 1993. godine bio komandir specijalnog voda policije u Vlasenici i tereti se za za „…progon bošnjačkog civilnog stanovništva opštine Vlasenica, na političkoj, nacionalnoj, kulturnoj, etničkoj i vjerskoj osnovi, protivpravnim zatvaranjima, nečovječnim zatočenjima u nehumanim uslovima suprotno pravilima međunarodnog humanitarnog prava, ubistvima, mučenjima, seksualnim zlostavljanjem, prisilnim nestancima osoba, napadom na civilno stanovništvo…“A činjenica da je Kraljević 2013. godine pravosnažno osuđen zbog otmice odbornika i kažnjen sa blizu 2.000 eura samo potvrđuje zahtjev da ime takve osobe mora biti uklonjeno sa ktitorskog mjesta nad grobom nevino stradalih ljudskih bića prije osamdeset godina. Sudski proces se razvlači u nedogled, a posljednja rasprava je održana 18. septembra 2020. godine.

Kako želim da posmrtni ostaci mog oca Ljubomira Jakšića i strica Dragomira Jakšića počivaju u miru, nakon ovih saznanja, prijedlog da se ime Miroslava Kraljevića ukloni sa zajedničke grobnice civilnih žrtava u Rašića Gaju uputio sam 25. septembra 2019. godine svim odbornicima Skupštine opštine Vlasenica pojedinačno:

Kraljević Aleksandaru, Kraljević Stanislavu, Pajić Vesni, Lukić Željku, Pejanović Nebojši, Erkić Siniši, Milić Davoru, Bobar Miroslavu, Savić Milošu, Reljić Vulu, Mišić Marku, Vuković Nevenu, Gobeljić Ševku, Topalović Hasanu, Golijan Davoru, Todorović Radu, Prodanović Stanislavu, Zoranović Milu, uključujući načelnika Miroslava Kraljevića, predsjednicu Skupštine Gordanu Trampić i Tatjanu Vidović, sekretarku Skupštine opštine Vlasenica.

Kako nisam dobio nikakav odgovor, 16. januara 2020. obratio sam se državnom vrhu BiH, gospodi Miloradu Dodiku, Šefiku Džaferoviću i Željku Komšiću, kao i predsjednici Republike Srpske gospođi Željki Cvijanović. I tu sam naišao na zatvorena vrata. Vrata su otškrinuli ombudsmeni BiH Nives Jukić, Jasminka Džumhur i Ljubinko Mitrović koji su otvorili žalbeni postupak (Ž-BL-03-39/20, 30. 01. 2020. godine), donijeli preporuku (П 242/20, 08. decembra 2020). „да поклони дужну пажњу и размотри приједлоге Божидара Јакшића у погледу изгледа заједничке гробнице жртава рата из Рашића Гаја из јуна-јула 1941. године“. Nažalost, ustuknuli su i 15. februara 2021, nakon odbijanja lokalnih vlasti u Vlasenici da daju bilo kakav odgovor ili da se na bilo koji način izjasne o njihovoj preporuci i mom zahtjevu, „zaključale“ predmet konstatujući da lokalne vlasti u Vlasenici krše zakonske propise.

Nemam nikakvih iluzija. Poznato mi je da je sa 61,28% glasova na lokalnim izborima održanim 17. novembra 2020. Miroslav Kraljević ponovo izabran za gradonačelnika opštine Vlasenica, iako mu se sudi za ratne zločine/zločine protiv čovječnosti. Pa ipak, pozivam sve ljude dobre volje bez obzira kojoj naciji pripadali, koju religiju ispovjedali i politička uvjerenja imali da se svi zajedno suprotstavimo ovom neobičnom skrnjavljenju spomen obilježja prvim civilnim žrtvama ustaškog terora vlaseničkog kraja stradalim prije bilo kakvih ustaničkih aktivnosti juna 1941. godine. Ne dozvolimo da se nad zajedničkom grobnicom tih civilnih žrtava kao ktitorsko pojavljuje ime osobe optužene za ratni zločin/zločin protiv čovječnosti – isti tip zločina koje su počinile ustaše nad tim stradalnicima prije osamdeset godina. Demantujmo napis na ulazu u Vlasenicu: “Bože, teško tebi s nama kakvi smo!” Pokažimo da nije tačna ni nedavno izrečena ozbiljna tvrdnja: “Bosansko-hercegovački građani su politički nesvjesni i zapušteni ljudi, unesrećeni i osiromašeni, bespomoćno zaslijepljeni i nemisleći ljudi kojima je lako manipulirati.”

Svi ćemo mi jednog dana postati nečiji preci. Ne dozvolimo da se naši potomci stide nas, svojih predaka zbog ravnodušnosti pa i bezdušnosti kojima trpimo kabadahiluk.