“To se samo svici igraju”

Povezani članci

• Pesma odlazećeg čoveka
• Oskar: Trijumf južnokorejskog filma ‘Parazit’
• U Pragu konferencija o jeziku
• Čedomir Petrović: Ja nisam ubijao u Srebrenici i Vukovaru
• Danis Tanović: Vraćam se na Berlinale s malo veselijom temom
• Žuta dunja, Munirina

Serijal “To se samo svici igraju” u režiji Čedomira Petrovića i sa glavnom ulogom Miodraga Petrovića Čkalje snimljem je u jeku 1990-ih godina kao svojevrstan otpor tadašnjem Miloševićevom sistemu i prikaz života ljudi u njemu.

Nezaboravni, omiljeni komičar, rođen je 1. aprila 1924. godine u Kruševcu.  Bio je mršav dečkić, pa mu je drug nadjenuo nadimak „Čkalja“, koji mu je ostao do kraja života. Čkalja je bio vjerovatno najpoznatiji i najpopularniji jugoslovenski komičar, omiljen među publikom. Bio je poznat po svojoj skromnosti i ljubaznosti prema svima, nikada ga nije ponijela slava. Dobio je i brojna priznanja za svoj umjetnički rad, pomenimo samo Sterijinu, Sedmojulsku, Nušićevu i RTS nagradu za životno djelo, Zlatnog ćurana…Njegov rodni grad je imao intenzivan pozorišni život – postojalo je amatersko pozorište, a često su gostovale razne putujuće pozorišne trupe. Tako je mali Miodrag od malena zavolio pozorišnu umjetnost, gledajući ondašnje glumačke legende: Dobricu Milutinovića, Žanku Stokić, Jovana Geca…

Prva fotografija, Miodrag Petrović Čkalja

U gimnaziji se ozbiljnije bavio glumom, u glumačkoj sekciji, gdje je veliki uticaj na njega imao profesor Bora Mihajlović. I u vrijeme Drugog svjetskog rata, Čkalja je igrao u amaterskim predstavama i bio angažovan u pozorištu. Po položenoj maturi, odlazi u partizane, gdje je angažovan kao glumac u partizanskom pozorištu – Kulturno prosvetnoj ekipi 47. divizije. Po završetku rata, išli su na gostovanja po selima oslobođene teritorije, gdje su priređivali priredbe i kratke predstave, u skladu sa okolnostima.

1946. godine dolazi u Beograd na studije, na Veterinarskom fakultetu. Učlanio se u dramsku sekciju u KUD „Lola Ribar“ i tu upoznao Radivoja Lolu Đukića. Ubrzo je primljen na Radio Beograd, gde je postao član ekipe tada megapopularne emisije „Veselo veče“, pa je napustio studije i posvetio se glumačkom pozivu. U to vrijeme izdvajaju se dvije glumačke zvijezde, „Dva glavna stuba“ “Vesele večeri“ – Mija Aleksić i Miodrag Petrović Čkalja. Tih pedesetih godina Čkalja je igrao i u Humorističkom i Savremenom pozorištu, gdje se proslavio kao vrstan komičar. 1959. godine došlo je vrijeme televizijskog programa. Lola Đukić stvara prvu TV seriju, humorističku, „Servisnu stanicu“, koja je snimana uživo. Angažovani su brojni glumci, predvođeni već poznatim duom – Mijom i Čkaljom, koji su stekli nevjerovatnu popularnost u cijeloj zemlji. Naročito je dolazio do izražaja Čkaljin nevjerovatni talenat za komiku.

Mija i Čkalja, posljednji zajednički snimak 1994. g. u Domu sindikata, foto: Radio Beograd

Nizale su se serije, predstave i filmovi, kojima je Čkalja dao neizbrisivi pečat :“Na mesto, građanine pokorni!“ „Muzej voštanih figura“, „Sačulatac“, „Zajednički stan“, „Nema malih bogova“, „Crni sneg“, „Put oko sveta“, „Zlatna praćka“, „Bog je umro uzalud“, „Orlovi rano lete“, „Ljubav na seoski način“, „Kamiondžije“, „Vruć vetar“…

Miodrag Petrović Čkalja preminuo je, šest mjeseci prije osamdesetog rođendana, 20. oktobra 2003. godine.

U prilogu ide sedma epizoda Minijatura 7 “Zaboravljeni deo parka”. Ostale epizode biti će prikazivane jednom sedmično.

Prethodne epizode pogledajte na linku.