Skupština slobodne Srbije: Budućim generacijama ostavljamo uništenu prirodu i zatrovanu zemlju
Povezani članci
Poslednjih meseci se građani Srbije sve češće pitaju ko u njihovo ime odlučuje o eksploataciji prirodnih resursa. Javnosti najpoznatiji slučaj je rudnik litijuma kompanije “Rio Tinto” u okolini Loznice, ali u severozapadnoj Srbiji (tj. okolini Valjeva), kao i na preko 20 lokacija na području čitave zemlje takođe se vrše istražne radnje vezane za eksploataciju ne samo litijuma već i drugih ruda (bora, bakra, zlata…), navode iz Skupštine slobodne Srbije.
“Formalna i neformalna udruženja građana, aktivističke organizacije i pojedinci traže transparentnost informacija o opravdanosti, ekonomskoj isplativosti, kao i potencijalnim negativnim uticajima rudnika na zdravlje ljudi i životnu sredinu. Očigledno je da takve informacije nisu (široko) dostupne i da organi vlasti, počev od lokalnog pa do državnog nivoa, smatraju da imaju pravo na tajnost informacija pod izgovorom ‘državnog interesa'”, naglasili su.
Kako stoji u saopćenju izvesno je da se politika (zlo)upotrebe rudnih resursa neće promeniti dokle god postoji zakonska regulativa prema kojoj je rudna renta u Srbiji 3-4% i dok ne postoji zakonska obaveza investitora za sanaciju i revitalizaciju predela nakon zatvaranja rudnika. Nema sumnje da sa ovakvim sastavom Skupštine Srbije, postojeći, loši zakoni neće biti promenjeni, a zahvaljujući korumpiranosti izvršne i sudske vlasti, „dobri“ zakoni i dalje se neće primenjivati u Srbiji.
Skupština slobodne Srbije podržava sve inicijative i poziva građane da aktivnim učešćem nateraju organe vlasti da javnost upozna sa svim efektima korišćenja rudnih resursa, jer su građani Srbije suštinski vlasnici tih (i drugih prirodnih) bogatstava.
“Proći će i ova bura koja više decenija devastira našu zemlju, ali svi mi se moramo zapitati šta će ostati posle nje na ovim prostorima. Građani Srbije, podignite glas protiv uništavanja prirode i ne dozvolite da vašim potomcima ostane zatrovana zemlja.
To je vaš patriotski čin protiv bahatog i nemarnog odnosa vlasti prema prirodnom nasleđu koje vam je ostavljeno na čuvanje budućim generacijama.”