Dosije “Logori za Hrvate na teritoriji Srbije”

Povezani članci

• Tomislav Marković: Tuzlansku kapiju je režirao Milošević po tekstu SANU
• Požari bukte Dalmacijom, izdata uzbuna za sve vatrogasne snage u Hrvatskoj
• Apel Ženskoj parlamentarnoj mreži – Glasajte protiv Predloga zakona o pravima boraca, vojnih invalida, civilnih invalida rata i članova njihovih porodica koji žrtvama ratnog silovanja ne daje status civilnih žrtava rata!
• Nataša Kandić o ‘nedeljivom pomirenju’
• Kurspahić: BiH u evropskom ćorsokaku
• Glasnovićev streljački uvod

Povodom obeležavanja 29. godišnjice pada Vukovara Fond za humanitarno pravo (FHP) predstavlja svoj trinaesti dosije pod nazivom „Logori za Hrvate na teritoriji Srbije“ (Dosije), koji je pored štampane verzije dostupan i u formi digitalnog narativa i  videa.

Nakon tromesečne opsade grada, JNA je zauzela Vukovar 18. novembra 1991. godine uz pomoć srpske Teritorijalne odbrane (TO) i dobrovoljačkih jedinica. Po zauzimanju grada, JNA je zarobila veliki broj pripadnika hrvatskih snaga i civila, među kojima je bilo ranjenika, žena, maloletnika i starijih osoba.

JNA je zarobljene prebacila na teritoriju Srbije gde je bilo formirano nekoliko logora za ratne zarobljenike sa teritorije Hrvatske. Prema istraživanju Fonda za humanitarno pravo (FHP), najveći logor formiran u Srbiji nalazio se u Kazneno-popravnom domu (KPD) Sremska Mitrovica. Pored ovog logora postojali su i logori u banatskim selima Begejci i Stajićevo, zatim u kasarni JNA u Aleksincu i Kazneno-popravnom domu u Nišu. U Srbiji su postojali i manji prolazni logori i centri u kojima su zatočenici boravili nekoliko dana, da bi zatim bili prebačeni u neke od većih logora.

Zarobljeni civili i borci su u logorima provodili od par dana do devet meseci. Kroz logore je prošlo oko 7.000, a u njima je duže zadržano oko 3.500 ljudi.

Sve do avgusta 1992. godine, kada je razmenjena poslednja grupa zarobljenih, zatočenici su bili izloženi torturi, nečovečnom postupanju, seksualnom nasilju, ponižavanju i izgladnjivanju. Najmanje 14 logoraša je umrlo od posledica zlostavljanja ili usled nepružanja adekvatne medicinske pomoći.

U dosijeu su predstavljeni dokazi koji ukazuju na odgovornost pripadnika Uprave bezbednosti Saveznog sekretarijata za narodnu odbranu i JNA, kao i pripadnika TO i milicije SAO Slavonija Baranja i Zapadni Srem, za krivična dela koja su počinjena nad zarobljenim i zatočenim Hrvatima sa područja istočne Slavonije tokom njihovog boravka u logorima u Srbiji.